Υπο μετακόμιση...

Μετακομίσαμε και σας περιμένουμε στο καινούριο μας τσαρδάκι

κερνάμε καφέ στο μικρό μας σπιτικό

www.kosmogirismenh.blogspot.com

Σας έλειψα???

Παιδιά???

Είναι κανεις εδώ?

Βρε σας έλειψα καθόλου????

Μετά απο απουσία 2 εβδομάδων στην Αθήνα σήμερα επέστρεψα μετα κόπων και οδοιπορικών βασάνων στη Θεσσαλονίκη είμαι πτώμα και δεν θα μπορέσω να γράψω κανονικό ποστ σήμερα ούτε να βολτάρω στις blogoγειτονιές απλά έχω 2 βδομάδες να δώ τα mail μου να μπώ στο blog μου και γενικά να ασχοληθώ με το internet και μου βγήκε το στερητικό με το που μπήκα στο σπίτι.

Για να μην τα πολυλογώ τώρα, αναλυτικά απο αύριο ή μάλλον απο Δευτέρα, εν συντομία 2 βασικά που πρέπει να αναφέρω:

1. Το αδερφάκι μου απολύθηκε απο φαντάρος πάνω που εγώ ετοίμαζα μπαγκάζια για Αθήνα και αφού θα μας χωρίζουν χιλιόμετρα και πάλι και δεν θα μπορεί να μου τα χώνει απο κοντά (με γλύκα και αγάπη πάντα) έφτιαξε δικό του blog (bad publicity) www.kosmoagiristos.blogspot.com. Πληροφοριακά του συγχωρώ οτι κι αν πει καθότι αίμα μου......δεν θα ισχύσει το ίδιο και για όσους θα συμφωνούν μαζί του αν τυχόν ποτέ εχει τα νεύρα του και με κράξει χιχιχι.....!!!!!
2. Θα γράψω άλλο ένα ποστ στο συγκεκριμένο blog και μετά θα μετακομίσω σε ολοκαίνουριο....πόλη άλλαξα πρέπει να φάνει και μέσα στη blogoσφαιρα!!!! Αύριο θα βάλω κάποιες τελευταίες πινελιές και θα το βγάλω στην κυκλοφορία τη Δευτέρα μαζί με την καινούρια κυβέρνηση....τρομάρα τους.....κυβέρνηση βέβαια δεν ξέρω κατα πόσο θα υπάρξει και για πόσο αλλά με αυτό το θέμα αρνούμαι να ασχοληθώ.

Πίσω στη βάση

Μετά απο μακράν απουσία λόγω διακοπών είπα να κάνω μια εμφάνιση (και κανα 2 ακόμα σαν guest star) πριν την αναχώρηση μου για Αθήνα....εκεί η σύνδεση του internet προβλέπεται να καθυστερήση λιγουλάκι...στην Ελλάδα ζούμε οι προθεσμίες είναι για τα μάτια του κόσμου, οπότε δεν θα είμαι τακτική στη blogoσφαιρα μέχρι να τακτοποιηθώ και να ανακαλύψω κανα ιντερνετ καφέ στη περιοχή.

Οι διακοπές ήταν απο τις καλύτερες, αν εξαιρέσεις που εν μέσω θάλασσας και ήλιου μου τηλεφώνησαν 2 φορές απο την δουλειά που περίμενα απάντηση, την πρώτη για να με καθυσηχάσουν οτι κατα 90% προσλαμβάνομαι μόλις επιστρέψει ο manager απο διακοπές και τη 2η για μου πουν τελικά οτι θα πάρουν κάποια άλλη.....λογικό εκει στη Μύκονο που έκανα τα μπάνια του ο manager κάποια καλύτερη υποψήφια θα γνώρισε.....επρεπε να βάλω μπικίνι στο τελευταίο interview αντι για κουστουμάκι γιάπισσας (γμτ το dressing code τους).
Πάνω στην απογοήτευση και τον πανικό μου έτρεχα σε internet καφέ να στέλνω βιογραφικά....η παράνοια κράτησε λίγες ώρες...μετά ήρθαν τα ρακόμελα και ξεχάστηκα.

Η Αμοργός είναι ενα φανταστικό νησί απο τη μιά θάλασσα και απο την άλλη βουνό και άγρια ομορφιά, είναι για όλα τα γούστα και τις ηλικίες.
Οι παραλίες άλλες βραχώδεις, άλλες με βότσαλο, άλλες με άμμο, καλύπτουν όλα τα γούστα και αν ξεφύγεις λίγο απο τις κλισέ γνωστές που πάει όλος ο κόσμος (χωρίς ποτέ να είναι overcrowded) μπορεις να ανακαλύψεις πολλά μικρά κολπάκια.Το δροσερό αεράκι της ημέρας κρατάει και το βράδυ οπότε το αγαπημένο μου ρούχο των διακοπών μετά το μαγιό αναδείχτηκε το μπουφανάκι μου (είμαι κρυουλιάρα).
Η Χώρα είναι απο τις πιο όμορφες που έχω δει όπως και όλα τα ορεινά χωριουδάκια, οι τιμές φυσικά στην Χώρα ήταν τσιμπημένες αλλά σε άλλα χωριά όπως τα Θολάρια έτρωγες φοβερό φαγητό σε απίστευτα χαμηλές τιμές και απολάμβανες και νησιώτικα απο 70χρονους παππούδες.
Στην Αμοργό συμπάθησα το ρακόμελο και ανακάλυψα την ψημένη ρακί και εθίστηκα, με χαλάει που πλέον πρέπει να παραγγέλνω τα κλασικά ποτά τώρα που γύρισα.
Εμεινα 12 μέρες και έφυγα μόνο και μόνο για την αλλαγή το κάμπινγκ Καστάνης (ναί κάνω διαφήμιση το αξίζει) που έμενα ήταν το πιο καθαρό που έχω πάει στη ζωή μου και ο κόσμος που γνώρισα εκεί (και ήταν πολύς πιστέψτε με) ανοιχτόκαρδος, γελαστός και ακομπλεξάριστος, τόσο οι τουρίστες Ελληνες και ξένοι όσο και οι ντόπιοι.
Δεν θα αναφερθώ στην χαλάρωση, τη ρέκλα και τα απίστευτα βιβλία που διάβασα, σε άλλο ποστ αυτά.

Φεύγωντας απο Αμοργό λέμε δεν πάμε μια βόλτα και απο Πάρο αλλά ας μείνουμε Αντίπαρο που είναι πιο γραφικό και μικρό νησί....
Η Πάρος εχει τρελό τουρισμό ένας χαμός μου θύμισε τη Χαλκιδική, δεν λέω όμορφο νησί και υπάρχουν και παραλίες που δεν είναι πήχτρα στον κόσμο, τα κάμπινγκ είναι πολύ όμορφα αλλά δεν με κέρδισε είναι η αλήθεια.
Η Αντίπαρος είναι μια σταλιά μολις 5 λεπτά απο τη Πάρο με ένα και μοναδικό κάμπινγκ πολύ ροκ....πάρα πολύ ροκ .......και πάρα πολύ βρώμικο.....και πάρα πολύ συνωστισμένο....και δεν κοιμάται ποτέ....4 βράδυα μείναμε....μόνο για ύπνο πηγαίναμε....τώρα που το σκέφτομαι γελάω αλλά τη μέρα που γυρνούσαμε Αθήνα χαιρόμουν αφάνταστα που έφευγα απο κει μέσα.

Με τον καλό μου τα καταφέραμε και επιζήσαμε για πρώτη φορά 20 μέρες συνεχόμενες μαζί....ήταν ένα καλό τεστ....σε ευχαριστώ που με άντεξες ξέρω ώρες ώρες είμαι σπαστικιά μην πεις ποτε οτι δεν σε προειδοποίησα!!

Σε 10 μέρες θα είμαι κάτω, για 2 βδομάδες και μετά ξανά πάνω εκλογές , βαφτήσια, πέρα δώθε θα είναι ο Σεπτέμβρης έτσι για να μην μου έρθει απότομο, μπορεί να φανώ τυχερή και να βρώ και δουλειά μέσα στο μήνα όπως και να έχει δεν απογοητεύομαι πρέπει να γίνω λίγο αισιόδοξη ισως αν το πιστέψω να μου πάνε όντως όλα καλά.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας τον 15αύγουστο να είστε καλά!!!!

Διακοπή για ....διακοπές!!

Αυτό ήταν κουράστηκα.....

Να πάνε να κόψουν το κεφάλι τους και οι μεν (νυν εργοδότες) και οι δε (wanna be εργοδότες).

Αυτοί κάναν το προγραμματάκι τους θα πάνε διακοπούλες και ας καθυστερήσουν όλα τα άλλα τι τους νοιάζει?

Οι μέν δεν θέλουν να πάρεις άδεια για να μην τους χαλάσεις τα σχέδια, οι δε σε έχουν στην τσίτα και στην αναμονή και δεν το ξεκουνάς μπας και χτυπήσει το τηλέφωνο και δεν το ακούσεις.

Ε όχι δεν θα με κάνετε εσεις αγχωτικιά τα καταφέρνω μια χαρά και μόνη μου!!!

Μάζεψα μερικά μπαγκάζια (λίγα όμως γιατι το καλοκαίρι ντυνόμαστε ανάλαφρα έως και ελάχιστα), μπήκα στη ψυχολογία (ή τουλάχιστον προσπάθησα να μπώ) του σας έχω όλους γραμμένους και φεύγω διακοπούλες, 3 βδομαδούλες (παραλίγο), τις δικαιούμε και θα τις πάρω, η παραίτηση δεν σημαίνει οτι θα σας χαρίσω τίποτα δεν καταλάβατε καλά κύριοι!!!

Με περιμένουν οι Κυκλάδες - ναι όλες μαζί μπορει να μου τη σβουρίξει και να τα γυρίσω όλα κι ας μην έχω να φάω μετά, έτσι κι αλλιώς μετά τις διακοπές μια διαίτα είναι απαραίτητη.

Λίγο πριν τη γιορτή μου θα επιστρέψω αλλά ανήμερα της Παναγίας τρέμε Χαλκιδική έρχονται οι βάρβαροι, εγώ και η εν Ολλανδία μέλλουσα ξενιτεμένη γιορτάζουμε, ενα εορταστικό αποχαιρετιστήριο παρτάκι θα το κάνουμε στην παραλία με mohito και άπειρες βουτιές.

Μετά λέω να συμμαζευτώ, να διανύσω τις τελευταίες μου 2 βδομάδες στη δουλειά και στην πόλη μου ήρεμα,να μαζέψω τις ντουλάπες μου και να κατηφορίσω......αλλά αυτό αργεί ακόμα το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι παραλίες, ηλιοβασιλέματα και ρέκλα πολύ ρέκλα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!

Καλές διακοπούλες see you next month!!!

Υ.Γ.Αν θελήσετε να με ψάξετε θα με βρείτε κάπου εδώ .... (αν βρείτε σε πιο νησί πάω κερδίζετε γλειφιτζούρι-τσιχλόφουσκα ελάτε στο νησί να το ζητήσετε!!).

A full time job

Τον τελευταίο μήνα έχω κάνει το Θεσσαλονίκη-Αθήνα, (ποια περιοχή της Θεσσαλονίκης να πώ που την ξέρουν στάνταρ όλοι?) Καλαμαριά Κέντρο, κανα τέταρτο απόσταση δηλαδή...
Εχω πάει σε κάθε είδους interview, σε εταιρίες που δεν ξέρουν τι θέλουν στυλ "ναι βοηθό λογιστή γράφουμε στην αγγελία αλλά πρέπει να ξεκινήσεις απο το αρχείο και μελλοντικά θα φτάσεις και στη θέση που λέμε", σε εταιρίες στυλ άντρα θέλουμε τώρα τον θέλουμε "πόσο άμεσα θα μπορούσατε να ξεκινήσετε?......σε 3 μέρες είναι καλά?", σε εταιρίες high lux που φοβάσαι να περπατήσεις μήν τυχόν και χωθεί το τακούνι σε καμιά πετρούλα απο το ψηφιδωτό που έχουν για πάτωμα και φυσικά πρέπει να περάσεις και τα απαραίτητα ψυχολογικά τέστ για να κρίνουν το χαρακτήρα σου.
Νομίζω οτι αυτό ήταν το πιο αστείο της υπόθεσης, εγώ που έχω κάθε μέρα άλλη γνώμη για τον εαυτό μου κατι τέτοια τέστ αν με βάζεις κάθε μέρα να τα κάνω κάθε μέρα διαφορετικό αποτέλεσμα θα βγάζουν, ευτυχώς δεν μου ζητήσαν να το γράψω και δεύτερη φορά γιατι μάλλον θα είχαμε πρόβλημα.....ε ναι βρε παιδιά σήμερα μπορεί να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου μελιστάλαχτο, αύριο που θα εχει 40 βαθμούς κελσίου και θα με πιάσει το προεμμηνοριακό μου σύνδρομο (σωστά το έγραψα???) θα είμαι μια σκύλα, κακομαθημένη γκρινιάρα!!!
Βέβαια αυτό δεν μπορώ να το πώ στο τεστ....πάλι καλά που είναι γραπτό και δεν σου χώνουν τίποτα ηλεκτρόδια για να βλέπουν αν λές αλήθεια οταν απαντάς.....καλά ξέφυγα ξέρω, πολύ χουλιγουντιανό το έκανα...
Υπήρχαν και οι συνεντεύξεις αστραπή, μέσα σε 5 λεπτά σου έχουν πεί στα γρήγορα τι ζητάνε και περιμένουν απάντηση σε μια ανύπαρκτη ερώτηση στυλ "λοιπόν?"....
Με εκνευρίζει οταν δεν με παίρνουν να πάω για συνέντευξη σε καμιά θέση που μου αρέσει αλλά πιο πολύ εκνευρίζομαι οταν πάω σε μια συνέντευξη και τελικά δεν με ενδιαφέρει....such a time waste!!
Φυσικά εννοείτε οτι δεν αποφασίζουν αν θα σε προσλάβουν ετσι στα γρήγορα, βάζοντας το χρόνο που περνάει απο τη μέρα που θα στείλεις βιογραφικό μέχρι τη μέρα που θα σε καλέσουν για συνέντευξη περνάνε κανα 2-3 βδομάδες (υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις ). Το λές το ποίημα στην πρώτη συνέντευξη, αν τους αρέσεις το ξαναλές μετά απο καμιά βδομάδα και σε κάποιον ανώτερο και αν αρέσεις και σε αυτόν βάζεις το γιάπικο το κουστουμάκι και πάς να γνωρίσεις τα ανώτερα στελέχη....βέβαια ούτε και αυτοί σου λένε ναι ή ου....άντεξες ένα μήνα ταλαιπωρία περίμενε λίγο ακόμα για να αποφασίσουμε αν σε θέλουμε!! Βέβαια πρέπει να φτάσεις να σου πουν το ναι σε θέλουμε για να μάθεις και πόσα θα πάρεις....νομίζω πως πρόκειτε για συνωμοσία σου λέει θα της βγάλουμε την πίστη στην κούραση πάνω κάτω, θα τη ζαλίσουμε με τόσες συνεντεύξεις που μετά θα πει το ναι οσα κι αν της δώσουμε...
Οπως μπορείτε να φανταστείτε εχω φτάσει σε σημείο να λέω σαν ποίημα τις απαντήσεις στις καθιερωμένες ερωτήσεις του interview , τετοια άνεση και χαλαρότητα δεν την περίμενα εκ μέρους μου. Υπάρχουν και περιπτώσεις που με τις ερωτήσεις που μου κάνουν παίρνω ανάποδες και απαντάω καταλλήλως, χάνω στάνταρ το ενδεχόμενο να δουλέψω ποτέ εκει αλλά καλύτερα οταν είναι τόσο αδιάκριτοι γιατι να θες να δουλέψεις μαζί τους? Για παράδειγμα :
-Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σας?....είναι πολιτικός....
-Αθήνα θα μείνεται μόνη ή με κάποιο φίλο?.....με το υπηρετικό μου προσωπικό....
-Πως σκοπεύετε να ανταπεξέλθετε στα έξοδα μιας μεγαλούπολης, θα έχετε οικονομική στήριξη απο την οικογένεια ή κάποιον χμμμ χορηγό?.......κέρδισα το τζόκερ και δεν ξέρω τι έχω, απο συνήθεια δουλεύω....
Πάλι καλά που δεν ζήτησαν και τη φορολογική μου δήλωση και το γενεολογικό μου δέντρο...

Μετά απο τόσα δρομολόγια, τα οποία έκτος απο κουραστικά είναι και ασύμφορα, κατάλαβα πως οταν ψάχνεις για δουλειά ή άνεργος με καλό budget πρέπει να είσαι ή να μπορείς να παίρνεις άδεια κάθε βδομάδα απο καμιά μερούλα γιατί σου παίρνει απο μήνα έως 6μηνο να βρεις καμιά καλή εκτος κι αν πάθεις παράκρουση και συμβιβαστείς με κάτι άλλο.

Job searching is a "full time job" darling, which requires your full commitment for an unknown period...

πόσο δίκιο έχεις.....

Μαζεύω μυρωδιές και εικόνες

Είναι στιγμές που νιώθω πως πνίγομαι.
Ασφυκτιώ, ψάχνω κάτι να ξεφύγω να σωθώ απο τον ίδιο μου τον εαυτό.
Οταν τελικά τα καταφέρνω και αγγίζω έστω για λίγο την πολυπόθητη ηρεμία, τη γαλήνη πιστεύω πως κατέκτησα την ευτυχία, δυστηχώς μόνο για λίγο.
Ακόμα και αυτό που τόσο λαχταρώ μετά απο λίγο μπορεί να με πνίξει.
Ειναι στη φύση μας λένε...


Είμαι σε μια φάση που έχω πάρει τρομερές αποφάσεις για τη ζωή μου, ετοιμάζομαι να αλλάξω δουλειά (οταν καταφέρω και βρώ-λέτε να βάλω αγγελιά στο blog ζητείτε θέση βοηθού λογιστού εις Αθήναν για νεαρά Σαλονικιά?), σπίτι και το κυριότερο πόλη!!!!
Απο τη μιά με πνίγει ο ενθουσιασμός για την αλλαγή, τη νέα μου ζωή, τη συμβίωση μου με τον άνθρωπο που αγαπώ και απο την άλλη ο πανικός, θα βρώ δουλειά, θα παίρνω καλά λεφτά, θα την αντέξω την Αθήνα (αυτή θα με αντέξει θέλει δε θέλει), πως θα ζήσω μακρυά απο την πόλη μου, τους φίλους μου, την οικογένεια μου, μωρό μου θα μπορέσουμε να συμβιώσουμε ή θα με στείλεις πακέτο πίσω?
Φοβάμαι πως στους καυγάδες μας δεν θα μπορώ να τρέξω στην κολλητή μου να σε θάψουμε και να με παρηγορήσει (εννοείται οτι παρηγοριά με θάψιμο πάνε πακέτο).
Φοβάμαι πως θα βγαίνω βόλτα μόνη μου και μετά θα σε παίρνω πανικόβλητη τηλέφωνο επειδή χάθηκα, και δεν νομίζω πληροφορίες του στυλ π.χ. "είμαι σε ένα περίπτερο δίπλα σε ένα μεγάλο πάρκο και απέναντι είναι ένα τεράστιο κτίριο έλα να με πάρεις!" να είναι χρήσιμες.
Φοβάμαι πως τώρα που θα ζούμε μαζί ισως βαρεθούμε (δεν το πιστεύω βασικά αυτό αλλά όποιος δηλώνει εργένης προσπαθεί να με πείσει....ναι για σένα το λέω ξέρεις εσύ).
Και άλλα πολλά φοβάμαι αλλά και άλλα τόσα ανυπομονώ να έρθουν γενικά τα ψυχολογικά μου είναι πολύ μπερδεμένα και έχω αναγκη απο ηρεμία, απο ποτάκι στην παραλία με τους φίλους, παιχνίδια στη θάλασσα με το ζιζάνιο την αδερφή μου, καφέ και κουτσομπολιό με τις κολλητές, προετοιμασία της μιας για την ξενιτιά (σ.σ. μεταπτυχιακό στην Ολλανδία) ατελειώτα σχέδια για το πότε και πώς θα πάω μια βόλτα εκει ψηλά κι εγώ ( θα θυσιαστώ για την φιλενάδα μου) και άλλα πολλά πολλά.
Οπως καταλαβαίνεται το μπλογκ μου θα κάνει διακοπές, εχω ανάγκη να γεμίσω απο τόσα πολλά πριν φύγω που δεν μπορώ να αφιερώσω τον ίδιο χρόνο (εκτός αν έξω ρίχνει καρεκλοπόδαρα ή χτυπήσει τους 50 το θερμόμετρο) όπως πριν, μπορεί και πιο συχνά δεν ξερω απλά είμαι σε περίεργη φάση και ήθελα να το ξέρετε.

Σας φιλώ

ΡΟΥΛΕΤΑ

Κάνουμε σχέσεις για να βρούμε αυτόν που μας ταιριάζει, όχι τον καλύτερο γιατι πολλές φορές εχω δει ανθρώπους να έχουν το καλύτερο και να το κλωτσάνε.
Δεν εχω καταλάβει ακόμα γιατι συμβαίνει αυτό, μπορεί να κρατάμε δίπλα μας τους χειρότερους ανθρώπους αλλά τους καλύτερους να τους διώχνουμε.
Είναι τελικά τόσο δύσκολο να έχεις δίπλα σου κάποιον για τον οποίο θα θες να γίνεις καλύτερος αντί κάποιον που δεν σου αξίζει???

Είναι πιο εύκολο να ζεις με κάποιον που δίπλα σου αισθάνεται μειονεκτικά και το βγάζει με κάθε άσχημο τρόπο που υπάρχει, να σε βρίζει, σε εξευτελίζει μπροστά σε φίλους, να προσπαθεί συνεχώς να φανεί καλύτερος σε σχέση με κάποιον που ξέρει τον εαυτό του και τι θέλει και ξέρει να σταθεί δίπλα σου και να φερθεί αξιοπρεπώς?
Οι σχέσεις είναι τζόγος, άλλοτε είσαι με κάποιον που σου δίνει τα πάντα και άλλοτε με κάποιον που σου παίρνει τα πάντα.

Τελικά στον έρωτα παίρνουμε αυτό που μας αξίζει?